Net als zovelen in deze tijd, leef ik in een samengesteld gezin. Maar ondanks dat we niet de enige zijn kan ik dat soms wel zo ervaren. Iedere samengestelde gezinssituatie heeft zo zijn eigen samenstelling en perikelen.
Toen ik mijn partner ontmoette had ik zelf nog geen kinderen. Al snel ging ik met hem en zijn oudste zoon samenwonen. Dat was best wennen, voor ons alle drie. Twee jaar later werd onze zoon geboren. Met elkaar beleefden we fijne momenten maar zeker ook conflictsituaties die zo nu en dan best heel bepalend waren. Voor ons allemaal.
De rol van "stief" ouder
Ik vind het woord “stief” ook geen prettig woord maar het is inmiddels wel ingeburgerd. Omdat je in de stiefouderrol de bloedverwantschap mist, is er niet meteen het “ons” gevoel. De eerste fase van je samengestelde gezin is dan ook hard werken. Een troost is dat elke betrokkene van het gezin zich hierin herkent; je bent niet de enige. Omgaan met het verdriet na een scheiding, acceptatie van nieuwe gezinsleden met ieders belangen, nieuwe sfeer en gewoonten in huis. Dit is maar een kleine greep uit het leven van een samengesteld gezin.
Gemengde gevoelens
Naast de vele worstelingen is er gelukkig ook liefde. Gevoelens van liefde maar tegelijkertijd ook gevoelens van afkeer, eenzaamheid, onmacht en uitzichtloosheid. Het is heel menselijk, maar ook erg lastig om met deze conflicterende gevoelens om te gaan. Daarom is de liefde soms onbereikbaar.
Er is genoeg liefde, genoeg verdraagzaamheid, maar ook veel worsteling. Zelf heb ik hulp kunnen vinden bij gelijkgestemden, dat heeft me geholpen. Het delen van mijn worstelingen gaf herkenning, troost, acceptatie en een podium voor inzichten en creatieve oplossingen. Nieuwe zienswijzen waardoor het ging werken tussen ons en de omgang met elkaar soepeler verliep. Er kwam meer gezelligheid in huis.
Als je hulp wilt, vraag je die dan ook? Vaak niet omdat we denken “het komt wel goed” of “het zal wel aan mij liggen” of “het is nou eenmaal een lastige situatie” of “de situatie van de ander is toch niet hetzelfde als mijn situatie”. En dat is allemaal waar. Maar wanneer deze gedachten in je opkomen en je weet dat er iets moet veranderen, dan kan dat ook. Je ziet alleen nog niet hoe.
Wat kan ik voor je doen?
Binnen de transformatieve conflictoplossing speel jij de hoofdrol met jouw unieke situatie. Jij bent in staat om jouw worstelingen op te lossen. Eventueel samen met je partner maar je kunt het ook alleen. Ben je stiefvader of stiefmoeder of in de rol van opa/oma/oom/tante/neef/nicht of verzorger betrokken bij een samengesteld gezin en voel je herkenning? Dan kan ik je helpen die worstelingen op te lossen.
We gaan samen aan de slag om de oorzaken van het worstelen op te lossen zodat je weer ontspannen door kunt. En je je weer vrij kunt voelen in de relatie met alle gezins- en familieleden en krachtig betrokken zijn met je liefde en je behulpzaamheid.
Deel kort je issue in het contactformulier en dan reageer ik met mijn voorstel om aan de slag te gaan. Ik ben geïnteresseerd en betrokken bij jouw verhaal. Er is veel licht aan de horizon, ook voor jou!